Okolice Sochaczewa – około 50 km na zachód od Warszawy
Pałac w Teresinie jest położony w rozległym zabytkowym parku i należy do najciekawszych i najpiękniejszych rezydencji ziemiańskich w Polsce.
W 1993 r. właścicielem pałacu i otaczającego go parku został Fundusz Składkowy Ubezpieczenia Społecznego Rolników. Po gruntownym remoncie i odrestaurowaniu pełni funkcję ośrodka szkoleniowo-rehabilitacyjnego, w którym organizuje się szkolenia i prowadzi rehabilitację rolników. Równie ważnym elementem działalności ośrodka jest organizacja konferencji, seminariów, przyjęć okolicznościowych, bankietów itp.
Historia
Teresin położony jest na ziemiach, które do XVI wieku należały do książąt mazowieckich. Po śmierci ostatniego z nich zostały włączone w skład Korony Polskiej. Rozkwit gospodarczy tego regionu nastąpił w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy to w Szymanowie założono cukrownię. Należała ona do warszawskiej spółki bankierów i przemysłowców, w której znaleźli się przedstawiciele tak wybitnych rodów, jak Radziwiłłowie i Epsteinowie. Właśnie od córki księcia Radziwiłła – Teresy – pochodzi nazwa Teresin. Kolejnymi właścicielami majątku była rodzina Epsteinów i to dla nich wybudowano pałac w Teresinie. Zaprojektował go i wzniósł znany warszawski architekt Adam Loewe. Nie wiemy, niestety, jak wyglądał ówczesny pałac, gdyż do chwili obecnej zachowała się tylko dobudowana do niego oficyna.
W latach 1860–1900 na zlecenie Mieczysława Epsteina, współzałożyciela i głównego akcjonariusza Banku Dyskontowego w Warszawie, budynek pałacu został rozebrany, a na jego miejscu wybudowano nowy, eklektyczny pałac. Utrzymaną w neorokokowym duchu budowlę zaprojektował francuski architekt Francois Arveuf. Przy budowie obecnego pałacu wykorzystano piwnice wcześniejszego budynku.
W 1909 r. pałac wraz z dobrami teresińskimi kupił książę Władysław Drucki-Lubecki. Właściciel przedkładał nowo nabyty Teresin nad inne rezydencje, które posiadał, dlatego był tutaj częstym gościem.
Karty z historii pałacu w Teresinie przypominają powieść sensacyjną i wiążą się one właśnie z osobą księcia Władysława, który 12 kwietnia 1913 r. został zamordowany na terenie parku teresińskiego, a sprawca i motywy tej zbrodni do dziś nie zostały jednoznacznie wyjaśnione. Po śmierci ojca pałac (wraz z otaczającymi go dobrami) odziedziczył książę Jan Drucki-Lubecki. Na krótko przed II wojną światową sprzedał część dóbr jednemu z okolicznych ziemian. Pozostałe ziemie ofiarował zakonowi franciszkanów – z czasem powstało tam Niepokalanowskie Sanktuarium, którego gwardianem był św. Maksymilian Kolbe. Okupację niemiecką pałac przetrwał w prawie nienaruszonym stanie dzięki temu, iż służył oficerom Luftwaffe za miejsce wypoczynku, polowań i nieformalnych spotkań.
Po zakończeniu działań wojennych pałac był wykorzystywany do różnych celów. Mieścił się tu Ośrodek Szkolenia Rolniczego; przez pewien czas służył jako szkoła i miejsce kolonii letnich, by w końcu powrócić do funkcji bazy szkoleniowej rolniczych spółdzielni produkcyjnych. Obecnie jest siedzibą Ośrodka Szkoleniowo-Rehabilitacyjnego KRUS.
Pałac w Teresinie
Pałac jest budynkiem założonym na rzucie wydłużonego prostokąta, o bardzo zróżnicowanej bryle. Rolę optycznej dominanty pełnią dwie trójkondygnacyjne wieże, wtopione w elewację boczną i nakryte barokowymi hełmami. Mansardowy dach pałacu jest pokryty cynkową blachą, wzorowaną na rybiej łusce. Interesujące są okrągłe lukarny. Pośrodku dachu znajduje się belweder z balustradą attykową, kryjącą częściowo wysoki czterospadowy świetlik. Wszystkie elewacje wzbogacone są przez sztukaterie w formie stylizowanych kartuszy, wolutowych konsoli i kwiatowo-owocowych girland.
W elewacji wejściowej znajduje się półkulisty podjazd, w elewacji bocznej – jeszcze jeden element wystroju plastycznego: dwa kamienne, rzeźbione lwy z piaskowca, spoczywające na uskokowej ściance schodów wejściowych.
Pałac połączony jest z oficyną (wzniesioną w trzeciej ćwierci XIX wieku w stylu willi włoskiej) krytą galerią, opartą na niskich arkadach.
Wystrój wnętrz pałacu został w znacznej mierze zniszczony. O ich dawnej świetności mogą świadczyć takie elementy jak dawna klatka schodowa, trzy piece kaflowe i wspaniały drewniany kominek, nad którym znajduje się obraz „Martwa natura” z przełomu XVIII i XIX wieku. Jest to dzieło nieznanego malarza ze szkoły francuskiej.
W dawnej oranżerii pałacowej znajduje się wykonany w stiuku fryz, którego autorem jest modny w XIX wieku rzeźbiarz warszawski – Stanisław Lewandowski. Dzieło przedstawia czynności charakterystyczne dla różnych zawodów. Oglądane od lewej do prawej, ukazuje przyświecającą zapewne Mieczysławowi Epsteinowi starą, łacińską maksymę: Per aspera ad astra (przez trudy do celu).
Park
Pałac w Teresinie położony jest pośród malowniczego parku krajobrazowego. Występuje tu wiele gatunków drzew iglastych i liściastych, takich jak: kasztanowiec biały, świerk pospolity, topola, osika, lipa drobnolistna, klon, jałowiec, czy brzoza. Obok tych gatunków do najstarszego drzewostanu należą: sosna licząca 80-140 lat, tulipanowiec amerykański – 140 lat, sosna wejmutka – 800 lat oraz wyjątkowe okazy dębu szypułkowego liczące po około 250-300 lat.
Ośrodek jest idealnym miejscem do organizowania szkoleń, konferencji, różnego rodzaju imprez plenerowych i okolicznościowych. Klimat tej XIX-wiecznej rezydencji, wyśmienita kuchnia i kameralna atmosfera pozostawiają niezapomniane wrażenia. Ośrodek dysponuje 65 miejscami noclegowych w 29 pokojach (w tym pokoje dwu- i trzyosobowe oraz apartament). Wszystkie pokoje są wyposażone w telewizję satelitarną, telefony i przestronne łazienki.
Konferencje
W stylowych wnętrzach znajdują się 4 sale konferencyjne, zdolne pomieścić łącznie 160 osób. Istnieje możliwość wyposażenia sal w niezbędny sprzęt techniczny: rzutnik, materiały piśmienne, tablice flipchart, ekran przenośny, video/TV, mikrofon bezprzewodowy i odpowiednie nagłośnienie; jest także możliwość zaciemnienia oraz dostęp do Internetu.
W trakcie szkoleń możliwy jest poczęstunek w postaci kawy, herbaty, soków, wód mineralnych, ciastek i ciast własnego wypieku.
Rehabilitacja
Głównymi schorzeniami leczonymi w ośrodku są choroby narządów ruchu i układu nerwowego, choroby reumatoidalne, stany pourazowe, pooperacyjne wady postawy, nerwobóle i zapalenia nerwów. Goście mają możliwość skorzystania z zabiegów fizykoterapeutycznych, z uwzględnieniem magnetoterapii, światłolecznictwa, krioterapii, elektroterapii, ultradźwięków, kinezyterapii i masażu. Ośrodek dysponuje również aparatem medycznym emitującym pulsujące pole elektromagnetyczne, który powoduje stopniowe odrodzenie się tkanki chrzęstnej.
