PRZEZNACZENIE PIERWOTNE
Majątek rodziny Wojciechowskich.
STAN OBECNY
Kościół garnizonowy pełni funkcję kościoła parafialnego rzymsko-katolickiego pod wezwaniem św. Wojciecha biskupa i męczennika. Zabudowania koszar znajdują się w rękach prywatnych – zamieszkują w nich mieszkańcy Ostrołęki.
HISTORIA
Koszary wojskowe i przylegające do nich place do ćwiczeń postały w latach 80. XIX w. Władze carskie zajęły pod nie znaczną część osady Wojciechowice (nazwa osady pochodzi od nazwiska jej założyciela, Marcina Wojciechowskiego herbu Jelita /1792 – 1880/, który na zakupionych przez siebie obszarach na obrzeżach Ostrołęki zbudował cegielnię, niedaleko której powstał dwór oraz domy robotników i służby dworskiej). Przy koszarach w 1890 r. wybudowana została cerkiew pod wezwaniem św. Piotra i Pawła. Rosjanie opuścili Ostrołękę w 1915 r. (został wówczas spalony dwór).
Po I wojnie światowej do Wojciechowic przybyły dwa pułki ułanów (4 i 7), które w 1920 r. wyruszyły stąd na wojnę z bolszewikami. Z kolei od 26 maja 1921 r. do 1 września 1939 r. w koszarach przebywał 5 płk Ułanów Zasławskich z Glinian pod Lwowem. Po II wojnie światowej wojsko nie wróciło już do Wojciechowic, a obecnie są one przemysłową dzielnicą Ostrołęki.
{gallery}Fortyfikacje_i_obiekty_wojskowe/2576{/gallery}
