Puszcza Kozienicka

Jesteś tutaj:
Strona główna
/
CO ZWIEDZIĆ?
/
Szlaki piesze
/
Puszcza Kozienicka

Puszcza Kozienicka

font size decrease font size increase font size

Puszcza Kozienicka

Do rezerwatu "Źródło Królewskie"

Puszcza Kozienicka jest największym kompleksem leśnym w południowej części województwa mazowieckiego; jej powierzchnia to prawie 30 tys. ha. W przeszłości była tradycyjnym miejscem polowań królów polskich. Równinny krajobraz polodowcowy urozmaicają malownicze pradoliny rzek Radomki i Zagożdżonki oraz wzniesienia wydmowe. Bogactwo krajobrazu podkreśla różnorodność zbiorowisk leśnych. Sosna miesza się często z dębami szypułkowymi i bezszypułkowymi. Na granicach swoich zasięgów rosną tu buk i jodła, niespotykane w innych częściach Mazowsza. Podmokłe obniżenia terenu porasta olcha. Podobnie jak w minionych wiekach, tak i dzisiaj puszcza daje schronienie wielu gatunkom zwierząt. Na małych rzeczkach bobry wznoszą swoje tamy, a między drzewami fruwa szesnaście gatunków nietoperzy. W obrębie puszczy odnotowano występowanie dwustu gatunków ptaków. Do najrzadszych należy bocian czarny. Mokradła na południowym krańcu Puszczy Kozienickiej zamieszkuje rzadki w Polsce żółw błotny.

Dla ochrony bogactwa przyrodniczego puszczy w 1983 r. utworzono Kozienicki Park Krajobrazowy. Ma on ponad 26 tys. ha. Na jego terenie znajduje się kilkanaście rezerwatów. Od 1994 r. teren Puszczy Kozienickiej jest Leśnym Kompleksem Promocyjnym. Na terenie kraju istnieje tylko kilkanaście takich obszarów, utworzonych w celu doskonalenia gospodarki leśnej na zasadach ekologicznych. Widocznym efektem działalności leśników i ochroniarzy jest wyjątkowo dobre zagospodarowanie turystyczne puszczy. Od 2010 r. park wchodzi w skład Mazowieckiego Zespołu Parków Krajobrazowych.

długość trasy: 12, 4 km (możliwość skrócenia do 3 km)

oznakowanie: szlak czarny i zielone oznakowanie ścieżki dydaktycznej

trudności: trasa łatwa, dobrze przygotowana

komunikacja publiczna: PKS z Pionek lub Kozienic

0,0 km parking leśny w Augustowie

Przez zagospodarowany parking leśny w Augustowie, przy drodze Kozienice – Pionki, biegnie czarny szlak turystyczny. W pobliżu parkingu znajduje się niewielki cmentarz z okresu I wojny światowej. Tereny Puszczy Kozienickiej zostały objęte działaniami wojennymi w czasie tak zwanej operacji dęblińskiej. Pośrodku cmentarza rośnie ponaddwustuletni dąb szypułkowy, będący pomnikiem przyrody.
Tutaj możesz rozpocząć wędrówkę. Z parkingu idź za znakami czarnymi w stronę zabudowań wsi. Początkowo szlak prowadzi równolegle do szosy, po stu metrach odbija w lewo.

0.4 km Augustów

Mała wioska leży na śródleśnej polanie w samym środku Puszczy Kozienickiej, przy drodze z Pionek do Kozienic. Jej nazwa upamiętnia imię założyciela osady, króla Stanisława Augusta. Na jego rozkaz sprowadzono tu osadników z Puszczy Sandomierskiej. W Augustowie warto odwiedzić Izbę Dydaktyczno-Muzealną Puszczy Kozienickiej (czynna od kwietnia do października w godzinach 8.00-16.00, tel. 48 612 34 41). Mieści się ona w pomalowanej na zielono leśniczówce z 1905 r. W pobliżu stoi drewniana wyłuszczarnia nasion z szyszek. Wybudowano ją w 1933 r. W Polsce zachowało się już bardzo niewiele obiektów tego typu. Obok leśniczówki utworzono niewielki ogród botaniczny, w którym sukcesywnie sadzone są gatunki charakterystycznych dla puszczy drzew i krzewów. Na zewnątrz usytuowano również ekspozycję terenową sprzętu do prac leśnych. W pomieszczeniach izby prezentowane są trzy wystawy. Można się tu zapoznać z florą i fauną puszczy. Wypchane ssaki i ptaki wyglądają jak żywe. Drugie pomieszczenie wypełniono pamiątkami związanymi z historią osadnictwa na obszarze puszczy. Wystawa dostarcza wielu ciekawych informacji o leśnych zawodach, które odeszły już prawie w zapomnienie, jak łowiectwo czy bartnictwo. Trzecią izbę poświęcono gospodarzom puszczy – leśnikom. Zaprezentowano między innymi stare dokumenty i ciekawe narzędzia.

1,4 km skraj lasu

Szlak opuszcza rozległą Polanę Augustowską i wkracza w las. Leśna droga prowadzi przez ładny mieszany drzewostan.

2,9 km Czarna Droga

Dochodzisz do prostej jak strzała Czarnej Drogi. Gruntowy trakt wykorzystuje nasyp nieczynnej kolejki wąskotorowej, która woziła puszczańskie drewno do tartaku w Pionkach.

4,7 km teren rekreacyjny „Leśniczówka”

Jeżeli chcesz skrócić wycieczkę, możesz do tego punktu dojechać samochodem (skręć z głównej szosy w Czarną Drogę ok. 1,5 km za Augustowem w kierunku Kozienic) i zaparkować na dużym leśnym parkingu. Murowany domek pod lasem nazywany jest Leśniczówką, ale w rzeczywistości pełnił funkcję budki dróżnika. Na dużej polanie urządzono zadaszone miejsce na ognisko, postawiono kilka wiat oraz sporo ław i stolików. Ten sympatyczny zakątek jest ulubionym miejscem odpoczynku mieszkańców pobliskich miast. W sobotnie i niedzielne popołudnie w niebo wznoszą się zapachy pieczonych na grillach smakołyków.

Obok Leśniczówki zaczyna się trzykilometrowa ścieżka dydaktyczna „Królewskie Źródła”. Na trasie ustawiono jedenaście tablic, pozwalających zapoznać się z zasadami gospodarki leśnej oraz bogactwem występujących tu gatunków roślin i zwierząt. Początkowo szlak prowadzi dalej nasypem wąskotorówki.

5,1 km mostek na Zagożdżonce

Przed mostkiem – po prawej stronie – wzniesiono atrakcyjną platformę widokową. Roztacza się z niej wspaniały widok na podmokłą, kipiącą zielenią dolinę rzeczki. W wiosenne wieczory możesz tu wysłuchać żabiego koncertu.

Czarny szlak wiedzie dalej prosto (do stacji kolejowej w Żytkowicach – 9,3 km), a ścieżka dydaktyczna skręca w lewo i po stromej skarpie schodzi na dno doliny Zagożdżonki. Zaczyna się najatrakcyjniejsza część spaceru. Wędrując długą drewnianą kładką możesz obserwować ryby w rzecznym nurcie. Wokół rozpościerają się trzciny i przypominające zielony dywan turzycowiska; skraj doliny porasta ciemny las olchowy.

6,0 km drugi mostek

Z kolejnego mostku roztacza się szeroki widok na dolinę rzeczki. Ścieżka nie przekracza Zagożdżonki, ale skręca w lewo i poprzez las biegnie na zbocze doliny.

6,5 km Rezerwat "Źródło Królewskie"

Ze stromego zbocza Zagożdżonki wypływają trzy źródła czystej chłodnej wody. Stąd nazwa rezerwatu upamiętniająca pobyt w puszczy króla Władysława Jagiełłę. Legenda mówi, że podczas łowów władca niejednokrotnie raczył się tutejszą smaczną wodą. Największe ze źródeł jest ocembrowane. Woda dość silnym strumieniem wypływa z drewnianego ujęcia. Na terenie rezerwatu przy źródełkach można przyjemnie odpocząć nawet w największy deszcz, bo w pobliżu ustawiono obszerną zadaszoną wiatę.

Trasa ścieżki dydaktycznej prowadzi dalej leśnymi duktami przez mieszany drzewostan. Na jednym z kolejnych przystanków zwróć uwagę na stare ślady żywicowania sosen. Charakterystyczne nacięcia, którymi do specjalnych kubeczków spływała złota, gęsta ciecz, do niedawna były powszechne w każdym lesie. Dziś należy je traktować jako pamiątkę przeszłości, bo żywicowania zaprzestano ostatecznie w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku.